werkwijze
Verlies- en rouwbegeleiding
Ieder verlies is uniek. Elk rouwproces ook. Er is geen pasklaar antwoord op de vraag hoe lang het duurt of hoe de weg zal verlopen. Wat voor de één helpend is, is dat voor de ander soms niet. Ik ga met jou op zoek naar wat voor jou het meest steunend is. Soms kun je met een paar gesprekken al weer zelf verder. Soms duurt het iets langer. Dat ontdekken we gaandeweg.
In ons eerste gesprek gaan we jouw hulpvraag zo concreet mogelijk formuleren en waar mogelijk al eerste stappen zetten. En we maken dan vooral ook kennis met elkaar. Ik vind het belangrijk dat jij je uitgenodigd voelt om met mij op weg te gaan. Dat het voor jou veilig voelt bij mij. Daarom zal ook dat expliciet aan de orde komen. Na elk gesprek maken we de balans op om te zien of de gestelde doelen in zicht blijven of dat er iets anders nodig is.
Balans en Veerkracht
Ik zoek naar herstel van jouw kracht en veerkracht door cliëntgericht en oplossingsgericht te werken. Ik loop met je mee als praktisch en theoretisch geschoolde mee-denker. Wetenschappelijke inzichten over verlies en rouw vertaal ik naar de praktijk in therapeutische interventies die voor jou het meest passend zijn. Ik zie mijn rol als (prikkelende) vragensteller, toeschouwer en gids op jouw weg. Maar ook als mens met mijn eigen verlieservaringen sta ik jou terzijde. Het (familie-) systeem waarin jij je bevindt krijgt ook aandacht in de begeleiding. Het maken van een genogram en kleine (familie-)opstellingen zijn voorbeelden van therapeutische instrumenten die ik daarbij inzet.
Praten over verlies kan heel helpend zijn. Maar soms is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Daarom zet ik waar nodig ook diverse werkvormen in. Deze stem ik altijd af op wat bij jou en in jouw proces op dat moment, past. Soms is het bijvoorbeeld fijn om letterlijk in beweging te komen, in mijn praktijk of buiten. Of juist de rust van ontspanningsoefeningen te zoeken. Samen stil zijn en voelen wat er van binnen gebeurt, zonder dat je daar direct iets mee moet doen. Dat er mag zijn wat er is.
De balans tussen zwaarte en lichtheid houd ik daarbij steeds in het oog. Tussen concentratie en ontspanning. Tussen kijken naar wat moeilijk is, maar vooral ook naar waar jouw kracht en mogelijkheden liggen. Juist de afwisseling zorgt voor herstel van je veerkracht. Zwaarte zonder lichtheid is bijna niet te dragen. En lichtheid zonder aandacht voor de zwaarte, doet onrecht aan het verdriet dat ook gehoord wil worden.
