visie op rouw

Mijn visie en wat ik voor jou kan doen

visieoprou_01

 

Je bent een dierbare verloren. Of je hebt een scheiding doorgemaakt. Je bent je gezondheid verloren. Of je baan. Kort geleden of al (veel) langer. Wat je verlies ook is, er kan een moment komen dat je wat hulp nodig hebt om het verlies verder mee te kunnen nemen in je leven.  Omdat je door de bomen het bos niet meer ziet, voor je gevoel bent vastgelopen. Misschien heb je  lichamelijke klachten die maar niet weg willen gaan. Je rouwt, maar weet niet goed hoe je daar nu verder mee moet.

Rouw zit in al je vezels soms. Je hart en je lijf kunnen dan zwaar aanvoelen.  Je bent moe. Je voelt je onrustig, opstandig, boos of juist teneergeslagen, lusteloos. Prikkelbaar misschien of snel uit je evenwicht gebracht. Of je maakt je zorgen omdat je juist zo weinig voelt. Ben je wel goed met het rouwproces bezig? En soms lopen die gevoelens allemaal door elkaar heen. Het kan voelen alsof er een steen op je drukt die de energie bij je wegneemt. Die je tegenhoudt om verder te gaan op jouw weg. Als een steen in een rivier, die niet meer kan stromen als voorheen. Je wil wel vooruit maar je weet niet goed hoe. Iets houdt je op je plaats maar je weet niet goed wat.  Soms weet je niet eens zo goed waarom je je zo voelt. Omdat een verlies al langer geleden is bijvoorbeeld. Of omdat er verschillende verliezen opgestapeld zijn.

Ik ga hier samen met jou naar kijken. Welke stenen zijn er op jouw weg, in jouw levensstroom? Zijn ze aan de oppervlakte of staan ze nog onder water? Mag je er aankomen of zijn ze nog te ruw en te pijnlijk? Waar kun je omheen en waar loop je op vast. Zijn er stenen die misschien al voorzichtig wat aan de kant geschoven kunnen worden?

visieoprouww_02Ik kan de stenen die op jouw weg liggen niet weghalen. Ik kan ze zelfs niet voor jou verschuiven. Dat kan alleen jij zelf. Ik geloof in de kracht die jij zelf hebt, ook al voel je dat zelf misschien niet meer. Ik kan jou helpen bij het hervinden van die kracht. Door naast je te staan en een stukje met je mee te lopen op jouw weg. Als een wegwijzer, een steunpilaar of iemand waar je soms gewoon je hele hebben en houden even bij neer kan leggen. Om daarna weer op eigen kracht door te kunnen gaan. Stukje vooruit, stukje terug, samen zoeken naar jouw weg en soms gewoonweg stilstaan bij dat wat er onvermijdelijk is. Jij bepaalt het tempo dat we gaan. Ik help jou de stenen van jouw gemis en verdriet aan te kijken, op te pakken en misschien zelfs te verleggen zodat jij weer door kan gaan op je weg. Die stenen zullen er altijd zijn. Maar jij hoeft er niet voor altijd door worden tegen gehouden. Die ontdekking, die weg, daarbij kan ik jouw wegwijzer zijn.